Dzień 1 - Transfer

Wyjazd z Krakowa w godzinach porannych, przyjazd do Słowenii ok godz. 18. Wieczorem krótka runda rozgrzewkowa.
 

Dzień 2 - Bled - najsłynniejsze jezioro Słowenii (135km, 1752m)

Z Podkoren wyjeżdżamy kapitalną rowerówką na wschód w kierunku Jesenic. Pierwsze 30 km pokonamy prawie w całości tą trasą jadąc w dół z biegiem rzeki Savy. Po 30 km krótki podjazd na Kočną (2,5 km, 6%) i zjazd do najsłynniejszego i najczęściej fotografowanego miejsca w Słowenii- jeziora Bled. Po krotkiej przerwie na zdjęcia objezdżamy jezioro od południa i kierujemy się na zachód do położonego nieco wyżej, równie pięknego, choc mniej znanego jeziora Bohinj. Widok na tutejszą taflę wody z zabytkowego mostku jest już ikoniczny. Przed dalszą jazdą proponujemy szybką przerwę na szybką kremšnitę (słoweński odpowiednik kremówki) w pobliskiej kawiarni i napełnieni pysznymi węglowodanami ruszamy na główny i w zasadzie jedyny podjazd tego dnia- Pokljukę (12,5 km, 4,9%). Przed nami wspinaczka w bardzo przyjemnych okolicznościach, z niewielkim ruchem samochodowym, pachnącym sosnowym lasem i otwierającym się raz po raz widokiem na okoliczne szczyty Alp Julijskich. Podjazd kończy się specyficznie- długim wypłaszczeniem w lesie i dopiero po kilku kilometrach zaczyna się szybki, kręty zjazd z powrotem w kierunku Bledu. Przed Bledem odbijamy w lewo i podążamy cały czas lekko do góry urokliwą, doliną rzeki Radovny. Pod koniec tego odcinka w lewo odbija ślepa droga, którą można podjechać do podstawy Triglava- najwyższej góry Słowenii. Końcowe kilometry to powrót do rowerówki z rana i łatwy dojazd do Podkorenu.

Highlights dnia: Jezioro Bled, Jezioro Bohinj, dolina Radovny, Triglav
 

Dzień 3 - Słynnym szlakiem Alpe Adria do Passo Pramolla (125km, 1700 m)

Z Podkoren wyruszamy tą samą rowerówką co w pierwszym dniu, ale tym razem w drugą stronę, na zachód- przejeżdzamy dziś do Włoch. Wspomniana trasa rowerowa to prawdziwy fenomen- stanowi odnogę od słynnego szlaku Alpe Adria, który wytyczonymi niemal całkowicie niezależnie od ruchu samochodowego drogami (w większości po trasie dawnej linii kolejowej), łączy ze sobą Wlochy, Ausrtię i Słowenię oraz Alpy z morzem Adriatyckim. Będziemy korzystać z niej jako łącznika wielokrotnie w trakcie tego wyjazdu.
Po minięciu znanej narciarskiej miejscowości Tarvisio, kontynuujemy jazdę na zachód aż do Pontebby. Ciekawostka: ta sama rowerówka była wykorzystana jako część pamiętnej czasówki na Giro d’Italia w 2023, z której nastąpiło odbicie na Monte Lussari- górę potwora, na której Primož Roglič ostatecznie pokonał Gerainta Thomasa w pojedynku o różową koszulkę i końcowy triumf w wyścigu. My jednak mijamy Monte Lussari i dopierow Pontebbie zaczynamy pierwszy podjazd. Za to jaki! Od strony austriackiej znany jest jako Nassfeldpass (kolejny, popularny ośrodek narciarski), a Włosi nazywają tę hopkę Passo Pramollo. To 12 km podjazdu o średnim nachyleniu 7.9%- można zatem śmiało stwierdzić, że jest to dokładnie połowa słynnego Stelvio. Ruch jednak jest tu na pewno nie o połowę, a o 90% mniejszy, a widoki spektakularne :) Ze szczytu przełęczy czeka nas kolejny na tym wyjeździe szybki zjazd do Nassfeld- droga szeroka i stroma, prędkości wysokie, trzeba uważać!

Po zjechaniu na dół czeka nas łagodna jazda lekko w dół wzdłuż rzeki Gail z niewielkimi wzniesieniami po drodze. Bardziej klasycznie austriacko już się nie da. Przed Villach znów odbijamy na drogę rowerowa i jadąc powyżej autostrady po pięknym zboczu, dojeżdżamy do Tarvisio i wracamy na stronę słoweńską znanym nam już rowerowym traktem.

Highlights dnia: Passo Pramolla, Tarvisio, dolina rzeki Gail
 

Dzień 4 - Śladami Giro d'Italia (103km, 2500km)

Dzisiejszy dzień zaczniemy od krótkiego dojazdu na start trasy samochodem. Wyruszymy rowerami z parkingu przy jeziorze Predil, zaraz przy granicy włosko- słoweńskiej. Na samym początku niewielki podjazd na Passo Predil (2,7 km, 6,7%). Zaraz za przełęczą można podziwiać na zjeździe pięknie usytuowany bastion. W 1809 roku rozegrała się tu ważna bitwa między wojskami napoleońskimi a wojskiem austriackim, a walczących do ostatniego żołnierza obrońców bastionu (Austriaków) upamiętnia do dziś piękny, odlany z brązu posąg lwa. Z Passo Predil czeka nas ponad 20 km szybkiego zjazdu do Boveca, z którego jedziemy dalej w dół wzdłuż krystalicznie czystej rzeki Sočy. W miejsowości Žaga odbijamy od doliny na zachód i zaczynamy podwójny podjazd- pierwsza część to wspinaczka ponownie do granicy słowensko-włoskiej (Učeja: 5,5km 6,5%), a po krótkim zjeździe “poprawka” po włoskiej stronie: Sella Carnizza (8,5 km, 6,5%)- ruch praktycznie zerowy, a droga wije się przyjemnie w pięknym lesie. Zjazd z Sella Carnizzy jest już (przynajmneij w pierwszej części) mniej przyjemny- tu można docenić hamulce tarczowe w szosie. Pierwsze 3 km to ok 15-20% w dół, po dość krętej drodze. Należy zachowac szczególną ostrożność!
Dalej jednak znowu robi się błogo: doliną rzeki Resia dojeżdżamy do miejscowości Resiutta i tu znów “wpinamy się” w rowerówkę Alpe-Adria. Aż do Chiusaforte prowadzi jej najciekawszy fragment, wiodący przez dawne kolejowe tunele i stalowe mosty, pomiędzy potężnymi ścianami Alp (Karnickich po lewej, Julijskich po prawej stronie). Tradycyjnie w Chiusaforte stajemy na makaron lub ciacho w klimatycznej knajpce zaaranżowanej w budynku dawnej stacji kolejkowej. Po tym postoju czeka nas danie główne dzisiejszej trasy: długi podjazd na Sella Nevea (16 km, 4,4%)  z dokrętką na obłędne widokowo Altopiano del Montasio (2,5 km, 12%).. W 2013 roku wygrał tu etap Giro Rigoberto Uran. Po nasyceniu się widokami czeka nas już tylko zjazd do Lago Predil.

Highlights dnia: Passo Predil, Soča, Altopiano del Montasio
 

Dzień 5 - Prawdopodobnie najpiękniejsza runda jaką można przejechać w Słowenii i Alpach Juljskich (110km, 2900m)

Czas na najbrdziej klasyczną i prawdopodobnie najpiękniejszą rundę jaką można przejechać w Słowenii i Alpach Juljskich. Zaczniemy podjazdem na przełęcz Vrsič (12 km, 7%)- najwyższą asfaltową przełęcz Słowenii (1611 m npm). Podjazd zaczyna się z Kranjskiej Gorze. Po drodze przejeżdżamy 24 numerowane “patelnie”, z których każda jest wybrukowana. Zjazd do Trenty, to kolejne 26 ciasnych zakrętów, tym razem wszystko asfaltowe, a w drodze w dół karmimy oczy widokiem na otwartą przestrzeń i piękną panoramę gór. Dalsza część zjazdu jest łagodniejsze i wiedzie wzdłuż górnego biegu Sočy. Przed Bovecem odbijamy w prawo i zaczynamy największy podjazd tego dnia jak i całego wyjazdu- monumentalne Mangartske Sedlo. To najwyższa asfaltowa droga Słowenii, sięgająca ponad 2000 m npm. Wiedzie na nią nieregularny, podjazd (25 km, 6,1%), którego najtrudniejsza, ale zarazem najpiękniejsza część zaczyna się zaraz pod przełęczą Predel- skręcamy tu na ślepą drogę, płatną dla samochodów, na której pokonamy 10 km ze średnim nachyleniem 8,8%. To jedna z najbardziej spektakularnych tras w całych Alpach. Końcowe 3 km pod pionową 600 metrową ścianą Mangartu- trzeciego najwyższego szczytu Słowenii, dosłownie zapierają dech w piersiach. Po zdobyciu tego kolosa czeka nas zjazd z powrotem do Passo Predil i powrót głównie w dół przez dawną kopalnię ołowiu- Cave de Predil i dalej do Tarvisio i Podkorenu. Ten dzień zapadnie Wam w pamięci na długie lata!

Highlights dnia: Vrsič Pass, Mangartsko Sedlo
 

Dzień 6 - W okolicach Villach (93km, 2000m)

Dzisiaj wrócimy na stronę austriacką. Do Villach dojeżdżamy w odwrotnym kierunku trasą, którą wracaliśmy z Nassfeldpass. Przed samym miastem odbijemy na zachód i wjedziemy długim, przyjemnym podjazdem na Villacher Alpenstrasse (16 km, 7,2%). Z samego szczytu góry rozciąga się piękny widok na Karyntię i Alpy Julijskie po słoweńskiej stronie. W dolnej części podjazdu, z drogi można bezpośrednio wejść na rozbieg słynnej skoczni narciarskiej w Villach i spojrzeć z wieży startowej na zeskok. Przy odrobinie szczęścia spotkamy tu trenujących na igelicie austriackich skoczków. Po zjeździe z Alpenstrasse warto zajrzeć na chwilę do Villach i zobaczyć urokliwe stare miasto zbudowane nad rzeką Drawą. Z Villach wrócimy do Słowenii jednym z najbardziej wariackich podjazdów jakie można zaliczyć w okolicy- Wurzenpass. “Na papierze” tylko 7,5 km i 7,7%. Jednak początek, to zaledwie minimalne nachylenie, a w końcowej części wlicza się w to jeden zjazd. Centralna część podjazdu zaś to prosta jak strzała ściana o długości prawie 1,5 km, na której nachylenie nie spada ani razu poniżej 15%, a miejscami dobija do 20. Jest co przepychać! Zjazd jest nie mniej szalony, ale prowadzi niemal prosto do drzwi naszej kwatery. Nie martwcie się jednak- istnieje alternatywa w postaci powrotu do Podkoren ta samą trasą, którą przyjechaliśmy. 

​

Highlights dnia: Villacher Alpenstrasse, Wurzenpass

Dzień 7 - Nieznana Nockalmstrasse (105km, 1186m)

Dzisiaj proponujemy wyskok na cały dzień na stronę austriacką, do sąsiedniej Karyntii. Znajduje się tam droga bardzo niedoceniana, przez wielu polskich kolarzy w ogóle nieznana- Nockalmstrasse. My ją znamy, bo jeździliśmy nią już kilkukrotnie :) Można powiedzieć, że to klasyczna, górska “stówa”. Nie za łatwa, ale i nie za trudna. Za to jakże atrakcyjna dla oka! 
Zaczynamy w austriackim Dobriach- niewielkiej miejscowości położonej nad pięknym jeziorem Millstattersee. Wzdłuż jeziora udajemy się na zachód aby potem odbić na północ, doliną rzeki Lieser.. Stąd zaczyna się pierwsza część wspinaczki: 26 km ze średnim nachyleniem ok 4%, przy czym “właściwy” podjazd zaczyna wyrasta dopiero z Innerkremsu, skąd na pierwszy wierzchołek Eisentalhohe (2043 m npm) mamy 7,5 km ze średnim nachyleniem 7,2%. Stąd czeka nas kilka km zjazdu, a po niej bliźniaczy podjazd (7 km, 7,5%) na drugi wierzchołek trasy Glockenhutte (2024 m npm). Na szczycie znajduje się świetna restauracja. Cała trasa oferuje znakomite widoki, asfalt jest bardzo dobry, a ruch niewielki… bo dla pojazdów silnikowych wjazd jest tu płatny. Z drugiego wierzchołka czeka nas bardzo długi zjazd, z niewielkimi wzniesieniami aż do znanego kurortu narciarskiego Bad Kleinkirschheim, a z niego dalej w dół, doliną aż do Dobriach. 

Highlights dnia: Nockalmstrasse, Millstattersee, Bad Kleinkirchheim

Dzień 8 - Wylot 

Transfer do Krakowa, wyjazd w godzinach porannych.